Surprise

Toen ik zaterdagmiddag even Mbekweni was ontvlucht en aan een heerlijk wijntje zat in het zonnetje, werd ik opeens gebeld door mijn tante. ‘Marije! Ik ben in Kaapstad voor mijn werk en wil je morgen ontmoeten.’ Dit kwam als een grote verrassing en verbaasd dat ik was! Na drie maanden gewoon weer even iemand in levende lijven zien van thuis vond ik geweldig. Zondagochtend was het zover. Ik zou bij het sportcentre hier in Mbekweni opgehaald worden door mijn tante in een cabrio. Wat was het leuk om haar te zien zeg! We liepen naar de auto toe en daar stonden ze dan. Uit het niets stonden daar ineens mijn ouders!! Mijn ouders in Zuid-Afrika in Mbekweni met mijn tante, gewoon bij mij. Ik kon het totaal niet geloven. Het heeft wel een aantal dagen geduurd, voordat het doordrong, maar wat een geweldig lieve en leuke surprise was dat zeg! Zo onverwacht! Ik heb niet eens doorgehad dat er geen cabrio stond, zo verbaasd was ik. Zij wisten dat ik de hele week moest werken, maar zij hadden zelf ook een druk programma. Als je toch in Zuid-Afrika bent, moet je natuurlijk wel alles bezichtigen. Als je er maar één weekje bent, dan heb je het erg druk. Een aantal avonden heerlijk uiteten geweest, ook met Kyra en Mirthe. Dit was onder andere bij een winefarm, waar wij een adembenemend uitzicht hadden. Donderdag en vrijdag had ik vrij genomen van mijn werk hier, zodat ik mee op pad kon gaan met de auto. Twee erg mooie tochten langs de kust gemaakt, waar wij veel prachtige plaatsen hebben gezien. Wij hebben pinguïns in het wild gezien en wij hebben op het bijna zuidelijkste puntje van Zuid-Afrika gestaan, Kaap de Goede Hoop (Cape of Good Hope). Niet te beschrijven hoe mooi dit is! Ik heb één nachtje in hun guesthouse mogen verblijven, waar ik mij geen beter ontbijt kon wensen. De week vloog voorbij en op zaterdag vertrokken zij weer naar huis. Een geweldige week heb ik gehad en wat mag ik mij gelukkig prijzen met een verrassing als deze!

Na mijn vorige blog is er alweer veel gebeurd. Ik ben hier inmiddels drie maanden en de tijd vliegt voorbij. Het lesgeven gaat zijn gangetje en alles eromheen ook. Elke dag als ik in mijn straat terug loop naar huis, komen er kleine kinderen aangerend, die allemaal mijn naam roepen en een high five willen. Ik hoor echt bij mijn hostfamily, want ik werd al een Mtyole genoemd (hun achternaam). Ik besef wel steeds meer dat dit het echt is voor de mensen hier in deze community. Dit is wat zij hebben en de meeste van hen hebben vrijwel niets om naar uit te kijken. Te treurig voor woorden eigenlijk. Daarentegen mag ik in mijn handen knijpen met wat ik heb in Nederland.

In de weekenden knijpen wij er nog steeds maar al te graag tussenuit. De afgelopen twee weekenden ben ik toevallig thuis gebleven en toen had ik alweer een dronken man in mijn huis, die met mij wilde trouwen. Gelukkig was hij nog wel grappig! In de weekenden daarvoor zijn wij weggeweest. Zo hebben wij een zangeres bezocht in Kirstenbosch. Haar naam is Lira en zij is erg bekend in Zuid-Afrika. Het concert vond plaats in de botanical gardens in Kirstenbosch, wat aan de voet van de Table Mountain ligt. Een ontzettend mooie plek en wat was het er druk. Genoten van dit uitstapje. Ook gaan wij veel dagjes weg naar verschillende plaatsen, waar wij vooral genieten van een wijntje in het zonnetje en veel fruit.

Er is mij gezegd dat het in april een stuk kouder zou worden, en daar was mijn koffer natuurlijk niet op ingepakt. Ik heb maar één sportvest meegenomen. Stom natuurlijk! Gelukkig is het nog erg warm en verbaast het de mensen hier zelfs. Ik loop daarom nog lekker in mijn korte broek en geniet van de zon, terwijl sommige mensen al in fleece vesten voorbij komen lopen. Overigens wel een nieuw vest gekocht, want je weet het maar nooit en één vest is toch echt te weinig voor mij! Duimen dat het nog lang mooi blijft.

Aankomend weekend is het een lang paasweekend, waarin wij de hort op gaan. Die week daarop is het een schoolvakantie, waarin Mirthe haar ouders langskomen. Het klinkt nu alsof het één groot feest is, maar geloof me er wordt hier zeker ook heel heel heel hard gewerkt.

Liefs, Marije